Czasopismo „Wolnomularz Polski”, nr 4 z 1994 r. przynosi informacje na temat 60 Kongresu Uniwersalnej Ligi Masoñskiej, który odby³ siê w Wiedniu, w dniach 23-28 sierpnia 1994 r. Uniwersalna Liga Masoñska (UFL) powsta³a w 1905 r., dzi¶ jest miêdzynarodow± organizacj± afiliowan± przy ONZ, która zrzesza wolnomularzy wszystkich obrz±dków i obediencji, tak regularnych jak i nieregularnych, sama nie wykonuj±c ¿adnego obrz±dku i pozostaj±c organizacj± „¶wiatow±” czyli niemasoñsk±. ULM (UFL) tworz± niezale¿ne Grupy Narodowe, na ich czele stoi ¦wiatowy Prezydent. Jest nim aktualnie Rick van Aershot z Belgii; jego zastêpc± wybrany zosta³ na wiedeñskim Kongresie Wolfgang £ukasiewicz, d³ugoletni przewodnicz±cy Narodowej Grupy Austriackiej ULM. Urodzony w 1918 r. w Lublinie Wolfgang £ukasiewicz jest w prostej linii potomkiem Ignacego £ukasiewicza, pioniera przemys³u naftowego w Polsce i wynalazcy lampy naftowej.
Na wiedeñskim Kongresie ULM powo³ana zosta³a do ¿ycia Polska Grupa Narodowa; jej Prezydentem zosta³ Adam W. Wysocki, redaktor naczelny „Wolnomularza Polskiego”, za¶ jego zastêpcami prof. Andrzej Nowicki, cz³onek Rady Programowo-Naukowej czasopisma oraz – jak donosi cytowany periodyk – „znakomity uczony, polityk i dyplomata oraz dzia³acz uniwersalistyczny, podpisuj±cy swe prace jako Zbigniew D±browa” (s. 3).
Wielkie zainteresowanie Kongresu ULM (UFL) wzbudzi³ referat przygotowany przez prof. Ludwika Hassa pt. Perspektywy wolnomularstwa w Polsce i Europie ¦rodkowo-Wschodniej, odczytany przez jednego z uczestników. Autor sceptycznie odniós³ siê do mo¿liwo¶ci szybkiego rozwoju „sztuki królewskiej” w krajach postkomunistycznych, szczególnie w Polsce, przepowiadaj±c pozostanie adeptów „w g³êbokim podziemiu” i „nieposzerzanie ich liczby”; skaza³oby to wolnomularstwo na „klikowo¶æ” i brak promieniowania na zewn±trz. „Postêpy wolnomularstwa na Wschodzie naszego kontynentu nie mog± byæ, ani dzi¶ ani nawet jutro, spektakularne. Na razie mo¿liwe s± tylko drobne kroki naprzód” – konkluduje Ludwik Hass.
Nale¿y mieæ nadziejê, ¿e dzia³alno¶æ takich organizacji jak Uniwersalna Liga Masoñska przyczyni siê do polepszenia pesymistycznie ukazanych perspektyw „sztuki Królewskiej” w Polsce i Europie ¦rodkowo-Wschodniej.