Tradycjê ¶wiêtowania dnia Jana Ewangelisty (27 grudnia) wolnomularstwo spekulatywne przejê³o od swych cechowych, ¶redniowiecznych poprzedników; znacznie pó¼niejszy, bo osiemnastowieczny zwyczaj wprowadzi³ osobê drugiego patrona „sztuki królewskiej” – ¶w. Jana Chrzciciela. O ile dzieñ czerwcowego symbolicznego patrona masonerii pozosta³ radosnym ¶wiêtem obchodzonym z udzia³em ¿on i najbli¿szych osób, o tyle obchody dnia ¶w. Jana Ewangelisty, ucznia Chrystusa i wtajemniczonego autora Apokalipsy przyjê³y charakter wznios³y i przepojony refleksj±. Podtrzymuj±c pradawne zwyczaje mularstwa b³êkitnego (czyli w³a¶nie ¶wiêtojañskiego), dwie warszawskie lo¿e regularne, Lo¿a-Matka „Kopernik” i Lo¿a nr 2 „Walerian £ukasiñski” zorganizowa³y w dniu 27 grudnia 1994 r. wspólne posiedzenie. Tematem deski brata Huberta Janowskiego i wyst±pieñ lo¿owych by³a ¿ywotno¶æ przes³ania Ewangelii ¶w. Jana – tak w my¶li i etyce wolnomularskiej, jak i na gruncie wspó³czesnej cywilizacji. (Pok³osie nad wyraz ¿ywej dyskusji zaprezentujemy Czytelnikom w najbli¿szych numerach „Ars Regia”). Posiedzenie obu ló¿ zakoñczy³ krótki koncert kantat wolnomularskich Wolfganga Amadeusza Mozarta.