Oko³o dziewiêciu kilometrów od miejscowo¶ci Zwettl, w stronê granicy austriacko-czeskiej znajduje siê kulturalny klejnot regionu Waldviertel – zamek Rosenau. Obiekt ten spe³nia obecnie ró¿norodne funkcje – s± tu luksusowo urz±dzone pokoje hotelowe, s³yn±ca z dobrej kuchni restauracja, o¶rodek konferencyjny, a nawet ma³a p³ywalnia i korty tenisowe. Prawdziwym magnesem, ¶ci±gaj±cym rokrocznie tysi±ce turystów z ca³ego ¶wiata, jest jednak Austriackie Muzeum Wolnomularstwa.
To w³a¶nie tutaj oko³o roku 1573 przebudowano na piêkny zamek renesansowy istniej±cy czworok±tny dwór wiejski. Wokó³ niego powsta³o ma³e osiedle. Swój ostateczny kszta³t zabudowania uzyska³y w po³owie XVIII wieku, za czasów barona Schallenberga.
W pomieszczeniach dawnego w³a¶ciciela zamku mie¶ci siê obecnie Austriackie Muzeum Wolnomularstwa. Miejsce to nadaje siê szczególnie do tego celu, nie tylko dlatego, ¿e ca³y zamek zaprojektowano w duchu O¶wiecenia, lecz przede wszystkim z tego wzglêdu, ¿e w XVIII wieku w pomieszczeniach zamku pracowa³a lo¿a wolnomularska. Byæ mo¿e ograniczenia dzia³alno¶ci wolnomularzy w Wiedniu za rz±dów Marii Teresy przyczyni³y siê do ich dobrowolnej emigracji poza Wiedeñ i do utworzenia w Rosenau ma³ej lo¿y filialnej, podporz±dkowanej metropolii.
Mo¿liwa jest równie¿ inna hipoteza. Lo¿ê mogli za³o¿yæ wolnomularze prascy, poniewa¿ z punktu widzenia mieszkañca regionu Waldviertel, Praga znajdowa³a siê niewiele dalej od Wiednia. Wreszcie, do powstania lo¿y mog³a siê przyczyniæ inicjatywa jakiego¶ wolnomularza, szczególnie pasjonuj±cego siê ide± „sztuki królewskiej”.
Wolnomularskim entuzjast± by³ niew±tpliwie Leopold Christoph hrabia Schallenberg 1712-1800, w³a¶ciciel dóbr Rosenau w latach 1720-1797. Rzeczywisty Tajny Radca i Najwy¿szy Mistrz Ceremonii na dworze wiedeñskim. Swoj± siedzibê rodow± na zamku w Rosenau urz±dzi³ zgodnie z gustem epoki i z du¿ym rozmachem. Prace budowlane zapocz±tkowano w roku 1736, a zakoñczono w 1747. Instalacjê ca³ej – pos³uguj±c siê dzisiejszym jêzykiem – infrastruktury, zakoñczono w roku 1740: pierwszy wpis do ksiêgi parafialnej widnieje pod dat± 1 lipca. Niestety, nie zachowa³y siê ¿adne inne dokumenty, które mog³yby zilustrowaæ przebieg rozbudowy zamku.
Specyficzne cechy stylu wskazuj± na to, ¿e budowlê zaprojektowa³ s³awny architekt epoki baroku, Josef Munggenast. Prowadzi³ on w owym czasie budowy w najbli¿szym s±siedztwie: w Geras, Altenburgu i Zwettl. Co siê tyczy malarzy, zw³aszcza dwóch z nich, Paul Troger i Daniel Gran, mog³o wspó³pracowaæ w realizacji projektu. W pobliskim zamku Ottenstein dzia³a³ malarz w³oski, Rincolin, który przypuszczalnie zosta³ pó¼niej zaanga¿owany na sta³e przez hrabiego Schallenberga i dokona³ swojego ¿ywota na zamku Rosenau. Artysta zmar³ w roku 1774, w Rosenau, a jego grób znajduje siê na starym cmentarzu niedaleko grobowca rodziny Schallenbergów.